Hoe word ik gelukkig?

We kennen allemaal de mensen die ogenschijnlijk enorme mazzel hebben. Niet teveel gedoe in het leven, een optimistische blik en veel durf en actie. We denken dat deze mensen enkel geluk hebben of een leven leiden dat simpelweg makkelijker is dan de onze. Maar geluk is niet een staat van zijn. Geluk is een product van perceptie en gedragingen.

Gelukkige mensen gedragen zich anders. Ze hanteren andere vaardigheden om met zichzelf en het leven om te gaan. Ze waarderen wie ze zijn en wat ze hebben. Niet in grote prestaties of bezit, maar juist in de kleine ervaringen van alledag. Ze focussen zich op de positieve aspecten van hun leven en zoeken eerder ervaringen op die tevredenheid geven. Ze zorgen beter voor zichzelf, en voor anderen, en hechten waarde aan gezonde gewoontes, zoals slaap, beweging en gezond eten. Ze waarderen de mensen om hen heen en zoeken steun als ze dat nodig hebben.

Deze mensen ervaren ook tegenslag en verlies, alleen ze zullen minder toestaan dat deze ervaringen hun eigenwaarde aantasten. Dat doen ze door steun te zoeken, zelfzorg te plegen en in te grijpen als hun leven een koers neemt die niet past bij hun levenswaarden. Ze zijn daardoor veerkrachtig en flexibel, verhouden zich tot de realiteit zoals die is en niet hoe ze hem hebben willen.

Zelfwaardering is de bron van waaruit dit alles mogelijk is. Zelfwaardering en geluk zijn nauw met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar. Mensen die meer zelfwaardering ervaren, hebben vaak een positiever zelfbeeld en zijn meer geneigd positieve emoties te ervaren. Deze mensen zijn meer geneigd om acties te ondernemen die bijdragen aan hun eigen welzijn en dat van anderen.

Aan de andere kant is het voor mensen met lage zelfwaardering lastiger om tevredenheid te voelen. Ze zijn eerder geneigd om zelfkritisch te zijn of om zich te laten weerhouden door angst en onzekerheid.

Mensen kunnen leren hun zelfwaardering te vergroten om zo het vermogen om tevredenheid te kunnen ervaren en gezonde zelfzorg te kunnen plegen te vergroten.